در گذشته، اقدامات حفاظت پیرامونی بر تکنولوژی هایی چون رادارهای کوتاه برد، لیزرها، سنسورهای زمینی، سنسورهای حرکتی یا سیم های حساس به حرکت در حصارها متکی بودند. علی رغم عملکرد خوب این تکنولوژی ها، محدودیت های قابل توجهی در برابر آنها وجود دارد: این سیستم ها امکان تشخیص صحت یا عدم درستی یک آلارم را از اُپراتور سلب و جزئیات محدودی را فراهم میکنند. هنگام به صدا در آمدن آلارم، فردی موظف به بازرسی منطقه میشود تا از وقوع نقض امنیت درمنطقه و وجود تهدیدی که مستلزم رسیدگی باشد اطمینان حاصل کند. این کار نه تنها زمان گیر است بلکه آلارم های خطایی که اغب به عناوین گوناگونی چون عبور حیوانات به صدا در می آیند، به تدریج منجر به توجه سطحی تر افراد نسبت به کنترل امنیت میشود.
تشخیص اهمیت این موضوع و فهم نوع تهدیدهای بالقوه در زمان واقعی باعث شده است که سازمان ها شدیدا به سوی
دوربین های تحت شبکه سوق پیدا کنند تا حفاظت از مناطق را بهبود ببخشند. این سازمانها از دوربین های ویدئویی حرارتی به عنوان سنسورهای تشخیص و از دوربین های ویدئویی با کیفیت بالا استفاده میکنند تا جزئیات بیشتری را ارائه کنند و آلارمها را به درستی تشخیص بدهند؛ این راهکارها درباره ی اینکه چه کسی یا چه چیزی
آلارم را به صدا در آورده و برای اطلاع از این که چه نوع فعالیتی در حال وقوع است اطلاعات تصویری مهمی را به دست میدهد.
هدف اصلی تمامی سیستم های حفاظت پیرامونی، شناسایی تهدیدها و مزاحمت های حقیقی در کوتاهترین بازه ی زمانی ممکن است. با این حال ممکن است که مناطق مورد بازبینی همچون محوطه ی ریل ها، ایستگاه های اتوبوس، پارکینگ خودروها، لنگرگاه ها یا مناطق پیرامون یک منطقه ی صنعتی گسترده باشند و اندازه ی بزرگ آنها بسیار چالش برانگیز باشند. شرایط نوری نیز میتواند مسئله ساز باشد؛ به ویژه به هنگام شب که هیچگونه چراغ روشنایی ای وجود ندارد و یا تعداد آنها کم است.
در فضاهای گوناگون، ترکیب دوربین های حرارتی با اپلیکیشن های ویدئویی هوشمند و دوربین های دام
PTZ در مدیریت حفاظت از این مناطق بسیار موثر واقع شده است.
دوربین های تحت شبکه حرارتی برای داشتن عملکرد به هیچگونه نوری نیاز ندارند و راه حلی واضح برای بازبینی در شب هستند. حتی در روشنایی روز نیز این دوربین ها کارآمد هستند و برای تشخیص اشیاء و افرادی که به خاطر پس زمینه های پیچیده یا سایه ها گنگ به نظر می آیند، استفاده میشود.
اقدامات سریع و مناسب
یک راهکار حفاظت پیرامونی کارآمد باید ارائه کننده ی بازدارندگی و تایید تصویری سریع باشد. اطلاعات زمان حقیقی ارائه شده توسط
دوربین های تحت شبکه به پرسنل امنیتی این امکان را میدهد که اقدامات سریع و مناسبی را اتخاذ کنند و همچنین تعداد
آلارم های خطا را به کمترین میزان ممکن برسانند. در صورت وقوع یک اتفاق، مدارک جمع آوری میشوند و از طریق ایمیل یا به عنوان هشداری روی گوشی های موبایل به مراجع مربوطه منتقل میگردند. مدیران امنیتی میتوانند از گوشی های موبایل خود برای مشاهده ی ویدئویی زنده از تمامی
دوربین های تحت شبکه ی خود استفاده کنند یا با ورود به سرور اتاق کنترل به جستجوی تصاویر ضبط شده بپردازند.
زیبایی تکنولوژی های IP محور در امکان تلفیق آنها با یکدیگر و با سیستم های امنیتی موجود است. ترکیب
دوربین های تحت شبکه ی منسوخ ناشدنی، انعطاف پذیر و کاملا مقیاس پذیر با سایر سیستم های سنسور و تکنولوژی هایی همچون تشخیص کابل حصارها یا کابل های مدفون، حتی پیچیده ترین نصب ها را آسان میسازد. یکی از انواع اینگونه نصب ها، حفاظت از زیربناهای حیاتی است؛ در چنین مکانی چیزی که از یک راهکار امنیتی انتظار میرود مدیریت کارآمد چندین آلارم به صورت همزمان است.
تطبیق پذیری
دوربین های تحت شبکه در ترکیب با بسیاری از اپلیکیشن های تجزیه تحلیل ویدئویی موجود، این سیستم ها را انعطاف پذیر، مقیاس پذیر و مقرون به صرفه تر میسازد.
آلارم های خطا باعث ایجاد یک سری زحمات، استرس ها و مسائلی میشوند که کاهش میزان آنها در بر دارنده ی سودهای زیادی خواهد بود؛ حتی در صورت عدم سود دهی این اقدامات، میزان آرامش خاطر بیشترِ ایجاد شده خود نوعی امتیاز است.
برگرفته از Security Solutions Magazine