امروزه با گسترده شدن بیزینس ها در سراسر جهان، یکی از چالش هایی که پیش روی بیزینس ها قرار دارد بازبینی و نظارت بر این محل هاست. نظارتی که بتوان به صورت همزمان با وقوع رخدادها و بدون متحمل شدن هزینه های عملیاتی بالا انجام داد. این موضوع در دو حالت بسیار صادق است، به خصوص در مورد بیزینس هایی که روی زیربناهای ارتباطی محدود سرمایه گذاری میکنند یا بیزینس هایی که مقرهای زیادی را در سراسر کشور دارند که نظارت این تعداد مکان در صورت عدم یکپارچه سازی بسیار سنگین تمام خواهد شد.
با آمدن تکنولوژی دوربین های تحت شبکه گام های بلندی در جهت معرفی قابلیت های فشرده سازی برداشته شده است. این قابلیت ها امکان انتقال ویدئوی زنده را از طریق شبکه های با پهنای باند پایین فراهم میکنند.
تکنولوژی H.265 قادر به پردازش تعداد فریم های بالایی از جریان های ویدئویی در هر ثانیه است که این قابلیت پخش ویدئوهای زنده و ضبط شده را حتی از مناطقی که محدود به جی.پی.آر.اس یا شبکه های اِج (EDGE) هستند آسانتر میسازد.
تکنولوژی فشرده سازی، راه حل کلیدی
در تئوری، یک دوربین تحت شبکه که از تکنولوژی فشرده سازی استفاده میکند به کاربر اجازه میدهد که تصاویر ضبط شده توسط 1000 دوربین تحت شبکه را با لینکی 1 مگابایتی به آسانی پخش کند. این ویژگی، در میزان داده هایی که یک فرد میتواند انتقال بدهد تفاوت بسیار بزرگی ایجاد میکند، به شرکت ها اجازه میدهد که ظرفیت خود را به طور گسترده ای افزایش دهند تا چندین مکان را بدون توجه به محل قرارگیری آنها نظارت کنند و بستری تحت شبکه و یکدست را در سراسر مکان ها، مناطق و کشورها ایجاد کنند.
دوربین های تحت شبکه ایی که از تکنولوژی فشرده سازی استفاده میکنند برای تمام مکانهایی که در حال حاضر به اتصال کابل های اینترنت دسترسی ندارند ایده آل هستند و پخش ویدئوهای زنده و ضبط شده را حتی از مناطق فاقد پهنای باند بزرگ آسان میسازد.
دی.وی.آر (DVR) نیز از این قابلیت برخوردار است که صوت را در هر دو مسیر رفت و برگشت پخش کند و اپراتورهای امنیتی را قادر سازد که علاوه بر شنیدن صداهای منتقل شده توسط میکروفون از یک منطقه ی دور، صوت هایی را به این محل ها ارسال کنند. با اتصال اسپیکرهای بیرونی به دی.وی.آر اپراتورها میتوانند با گاردهای محلی صحبت کنند، دستور دهند یا هشدار زبانی به متجاوزین بدهند و یا حتی فایل های صوتی از پیش ضبط شده همچون آژیر پلیس یا پیام های هشدار را برای دور کردن متجاوزین پخش کنند.
منفعت های این تکنولوژی
دوربین ها تحت شبکه ایی که از تکنولوژی فشرده سازی استفاده میکنند برای تمام مکانهایی که در حال حاضر به کابل های اینترنت دسترسی ندارند یا در مکان های ثابتی که یک اتصال اینترنت سلولی پشتیبان لازم است ایده آل هستند. به عنوان مثال، تصور کنید که شرکت شما در حال ساخت یک ساختمان در محلی دور است که در آن دسترسی به پهنای باند بزرگ وجود ندارد. مادامی که این تصاویر به شبکه های IP فرستاده شوند، این تکنولوژی به شما اجازه میدهد که تصاویر ویدئویی زنده را از هر مکانی اجرا کنید، فارغ از اینکه اینترنت مورد استفاده ی شما ADSL، DigiNet، VSAT یا GSM باشد.
از منظری امنیتی، این قابلیت امکان نظارت بر اماکن را بالا میبرد. به عنوان مثال، یک ناظر یا مدیر میتواند به صورت دورادور تحویل محموله ها، چگونگی قرارگیری آنها در انبار و در صورت وجود افراد غیرمجاز در محل به کاهش سرقت و کم شدن تعداد محموله ها کمک کند.
علاوه بر این در سطح مدیریت پروژه، تجزیه و تحلیل تصاویر ضبط شده توسط دوربین های تحت شبکه کمک کننده است. این کار با قادر ساختن پرسنل کلیدی به برنامه ریزی و نظارت بهتر اقدامات امنیتی در یک مکان انجام میشود. این کار انجام به موقع وظایف مهم را طبق برنامه ی زمانی و طبق رفتار تجویز شده ضمانت میکند.
همچنین آن دسته از کارمندانی که نظارت بر پروژه دارند قادرند تصاویر ویدئویی زنده را از چندین مکان مختلف (مکان های مختلف، حتی کشورهای مختلف) روی کامپیوتر، تبلت و گوشی های هوشمند خود مشاهده کنند.
این قوانین در مورد تمامی بیزینس ها صادق است، همچون مغازه های خرده فروشی که در آنها به عنوان مثال میتوانید به صورت همزمان چندین مغازه و انبار را نظارت کنید یا شرکت های خدمات مالی که میتوانند به نظارت سیستم های خودپرداز خود که در مکان های دوردست قرار دارند بپردازند.
صرفه جویی در هزینه های عملیاتی
علیرغم اهمیت سرمایه گذاری اولیه برای نصب سیستم ها ویدئویی با تراکم بالا، صرفه جویی های انجام شده در هزینه های عملیاتی معمولا این هزینه ها را جبران میکنند. چرا که این سیستم در مقایسه با تکنولوژی های قدیمی، ویدئوها را بسیار بیشتر فشرده میسازد و هزینه های مربوط به داده های آن به مراتب کمتر است. حتی در صورت عدم وجود اینترنت 3G این سیستم همچنین امکان دریافت ویدئو را در محل دیگر فراهم میکند.
در نتیجه، قابلیت فشرده سازی امکان نظارت دورادور را آسانتر و هزینه ها را به صرفه تر ساخته است و شرکت ها را قادر به برنامه ریزی و مدیریت بهتر پروژه های دوردست گردانده است. این قابلیت ابتکاری است که در توانایی بخش بیزینس برای سرمایه گذاری در مناطق با امکانات پایین تفاوت عمده ایجاد میکند.
برگرفته از مجله Securitysa