ویروس کووید-۱۹ به اهمیت دستگاه‌های تشخیص تب جلوه‌ی تازه‌ای داده است. بر خلاف اینکه همچنان دقیقترین تجهیزات اندازه‌گیری و کنترل دمای بدن تماس-محور هستند، ذات واگیردار ویروس کووید-۱۹ باعث لزوم استفاده از تکنولوژی‌های بدون تماس شده است. در میان راهکارهای تشخیص دمای بدون تماس موجود، دوربین‌های حرارتی به عنوان کارآمدترین تکنولوژی در این زمینه ظاهر شده‌اند.
اما همانطور که هیچ مدادی به خودی خود نمی‌تواند یک جدول را حل کند، خرید یک دوربین حرارتی هم به خودی خود مشکلات را حل نمیکند. ابتدا، شما باید بدانید که دوربین‌های حرارتی موجود در بازار انواع مختلفی دارند و اینکه همه‌ی این دوربین‌ها برای تشخیص تب مناسب نیستند. سازمان بهداشت جهانی دستورالعمل‌های شفافی را ارائه نموده است که طبق آن تمامی دستگاه‌های کنترل و بررسی تب افراد باید با استانداردهای 13154 ISO/TR و 80601-2-59 BS EN IEC مطابقت داشته باشند. استاندارد 13154 ISO/TR ارائه‌کننده‌ی یک سری راهبرد کلی در جهت بکارگیری، نصب و داشتن عملکرد یک دماسنج کنترلی است که برای کنترل و بررسی دمای عادی افراد حاضر در شرایط محیطی بسته استفاده میشود تا از شیوع یک بیماری و عفونت جلوگیری به عمل آید. استاندارد 80601-2-59 BS EN IEC به امنیت اولیه و عملکرد مهم دماسنج‌های کنترلی اطلاق میشود که برای کنترل و بررسی دمای عادی یک فرد تحت شرایط محیطی کنترل شده استفاده میشود و از این پس به آن تجهیزات ME گفته میشود.
در چندین ماه گذشته شاهد نفوذ تکنولوژی‌های مختلفی بوده‌ایم که از دوربین‌های حرارتی برای کنترل و بررسی میزان تب افراد استفاده میکرده‌اند. با این حال نمیتوان گفت که تمامی این تکنولوژی‌ها امن/دقیق هستند، چرا که همه‌ی این تکنولوژی‌ها مطابق با دستورالعمل‌های سازمان بهداشت جهانی نیستند و نمیتوانند از پس ظرافت های پیچیده ی گرمانگاری برآیند.
به مشتریان پیشنهاد میشود که فاصله ی خود را نسبت به راهکارهایی با ویژگی های زیر حفظ کنند:
1. راهکارهایی که مدعی کنترل و بررسی وضعیت چند فرد به صورت همزمان هستند.
2. راهکارهایی که بسته به پیکربندی لنز، مدعی داشتن یک منطقه ی فوکوس بزرگ (هر چیزی بیشتر از 1.0 متر) هستند.
3. راهکارهایی که دمای گوشه ی داخلی چشم را اندازه گیری نمیکنند.
4. و راهکارهایی که بدون تنظیم شدن برای دمای محیطی، مدعی ارائه ی دمای «قطعی و دقیق» هستند.
دستورالعمل هایی که به هنگام کنترل و بررسی دما باید دنبال شوند
اما حتی زمانی هم که راهکار درست را انتخاب کرده باشید، یک سری دستورالعمل وجود دارد که باید طبق آنها عمل کنید. برای این امر، لیست جامع و کاملی از دستورالعمل های ISO وجود دارد.
نکات اصلی این هستند که فرد مورد کنترل و بررسی نباید عینک به چشم داشته باشد، چرا که دوربین مربوطه دما را از طریق گوشه ی داخلی چشم افراد اندازه گیری میکند. سنجش دمای بدن باید از طریق آن قسمت از بدن فرد (گوشه ی داخلی چشم) گرفته شود، نه از طریق پوست بدن، چرا که پوست بدن تشعشعات را به شکل متفاوتی جذب خود میکند.
ثابت شده است که در مقایسه با دمای پوست بدن، گوشه ی داخلی چشم نزدیکترین درجه شباهت دمایی را به دمای داخلی 37 درجه سلیسوسی بدن دارد و این قسمت از بدن به نسبت تشعشعات کمتری را جذب و از خود منتشر میکند. جدای از این، فاصله ی بین دوربین و فرد باید به صورت حداقلی باشد. اگر فرد موردنظر بسیار دور باشد، سنجش دمای بدن فرد مربوطه دقیق نخواهد بود.
اما دوربین های حرارتی برای تشخیص دمای گوشه ی داخلی چشم جمعیت متفاوتی از افراد، به خودی خود و به اندازه ی کافی هوشمند نیستند. برای خودکارسازی این کار باید در نظر گرفته شود که افراد از جنسیت ها، قومیت ها و محیط های متفاوت هستند و قدهای بسیار متفاوتی دارند. اینجاست که هوش مصنوعی (AI) کارآمد و مرتبط واقع میشود.
چرا هوش مصنوعی برای کنترل دما ضروری است؟
دوربین های حرارتی دمای هر چیزی که به سمت آنها باشند را اندازه گیری میکنند. برخی از شرکت ها یک راهکار هوش مصنوعی را ارائه میکنند که از الگوریتم های یادگیری ماشین برای تشخیص خودکار گوشه های داخلی چشم و اندازه گیری دما استفاده می نمایند.
این راهکار هوش مصنوعی با تشخیص دقیق چهره و چشم ها شروع میکند و سپس به گوشه های داخلی چشم میرسد. همچنین هوش مصنوعی AI به خودکارسازی فرآیند انطباق با دستورالعمل های بهداشتی کمک میکند و این کار را با اطلاع رسانی به افراد نسبت به نگه داشتن فاصله ی مناسب با دوربین، برداشتن عینک از روی چشم ها و یا غیره انجام میدهد. این اطلاع رسانی میتواند با کمک واسط های گرافیکی و هشدارهای صوتی و تصویری و غیره صورت بگیرد.
مهمتر از همه، یک مشکل شایع در دستگاه های اندازه گیری دمای بدون تماس این است که شرایط محیطی روی اندازه گیری دما تأثیر میگذارند. به عنوان مثال، فردی که در یک روز آفتابی روشن وارد یک ساختمان میشود، به محض ورود، دمای بدن بالاتری را نشان میدهد. در چنین مواردی، در صورتی که دمای اندازه گیری شده ی اولیه بالا باشد، باید برای چند دقیقه صبر کرد و سپس دمای بدن فرد مربوطه را دوباره بررسی و کنترل کرد. یک دوربین حرارتی هوش-مصنوعی-محور میتواند در عین در نظر گرفتن شرایط، دماهای غیرعادی بالا را تشخیص دهد، اما افراد نباید دچار ترس شوند و باید دستورالعمل های کنترل و بررسی دوباره را دنبال کنند.
علیرغم اینکه ترکیبی از دوربین های هوش مصنوعی و حرارتی، بهترین گزینه ای است که در حال حاضر پیش روی ماست، بسیاری از مشتریان از آن استفاده نمیکنند و به یک راهکار اندازه گیری حرارتی دستی چسبیده اند. این امر بیشتر از همه به خاطر هزینه های بالای این کار و تصور غلطی است که افراد فکر میکنند نیروی امنیتی که دمای بدن افراد را اندازه گیری میکند، در تشخیص دقیق یک فرد با دمای بالا ماهر و استاد است. با این وجود، کنترل و بررسی تب افراد هنوز اینجا ماندنی است و شرکت ها در حال بکارگیری موارد کاربرد جدید برای ترکیب سیستم های کنترل و بررسی تب و سیستم های حضور و غیاب هستند تا راهکارهایی دراز-مدت ارائه کنند.
برگرفته از مجله a&s