راهکارهای امنیتی که به عملکرد بخش تولید کمک می کنند، در بازار موجود هستند، اما این بدان معنا نیست که تمامی چالش های پیش روی مشتریان و فروشندگان تفکیک و برطرف شده باشند. یکی از بزرگ ترین چالش هایی که همچنان سر جای خودش باقی می ماند، این است که چطور باید افراد را به داخل ساختمان ها باز گرداند و وقتی که پای افراد بدان جا رسید، چطور باید یک محیط امن تر، ایمن تر و پر بازده تر برایشان فراهم نمود.
گام نخست این فرایند معمولا کنترل و چک اولیه ی دما به هنگام رسیدن افراد و ورود آنهاست، اما موضوع حائزاهمیت این است که با کمترین میزان ایجاد اختلال در کارهای معمول کارکنان، این فرایند همچنان کارایی خود را حفظ نماید. شرکت ها می توانند با استفاده از تکنولوژی های جدید عرضه شده در بازار، فرایندهای کنترل و بررسی دما را خودکار کنند و بدین شکل در هر دقیقه دمای بدن بین 20 تا 30 نفر را چک کنند و با خاطرجمع اجازه ی عبور از یک ورودی را به آنها بدهند. گام مهم بعدی چگونگی رعایت دستورالعمل های فاصله گذاری اجتماعی فعلی و استفاده از ماسک و تجهیزات بهداشت فردی در داخل ساختمان هاست.
کارخانه ها معمولا احتیاج دارند که با سیستم کنترل دسترسی، سیستم اعلام حریق، صفحه نمایش کنترل مرکزی تجهیزات مختلف و رخدادهای جستجو و بازیابی تلفیق شوند. یکپارچه سازی چنین راهکارهای متفاوتی برای کار به صورت یکنواخت، همچنان به عنوان چالشی مهم در صنعت سر جای خود باقی مانده است.
محدودیت های کووید-19 در کارخانجات تولیدی
دسترسی به محل تولید یکی از موانع بزرگ دیگر است، چرا که بسیاری از کارخانجات تولیدی محدودیت های سخت گیرانه ای برای ورود و خروج افراد به محل تولید وضع کرده اند تا ریسک ها را به حداقل برسانند. علیرغم ضرورت محدودیت ها، همین محدودیت ها باعث سخت شدن نصب سیستم ها هم می شوند.
رعایت محدودیت های مربوط به حضور حداقل تعداد افراد در محل، در عین بکارگیری و تست راهکارها و تکنولوژی های جدید با نصابها، چالش بر انگیز است. دسترسی دورادور به تجهیزات – مثلا دوربین های هوشمند – این امکان را فراهم می سازد که کارهای مربوط به پیکربندی و تنظیمات در خارج از آن محل صورت بگیرد. با این حال، پیشرفت و بکارگیری سطح بالاتری از دیجیتال سازی با محدودیت های بودجه ای رو به رو است. بسیاری از شرکت ها فعلا بکارگیری تکنولوژی های توسعه یافته ی جدید را متوقف نموده اند؛ این به معنای کند شدن سرعت بکارگیری راهکارهای جدید برای مبارزه با چالش ها است.
چالش هایی فراتر از تکنولوژی
نکته ی جالب اینجاست که بیشتر این چالش ها هیچ ارتباطی به تکنولوژی ندارند و به چگونگی بکارگیری سیستم های هوشمند و تکنولوژی های پیشرفته مربوط می شوند؛ از این سیستم ها برای یافتن راه های خلاقانه و جدید برای حل مشکلات پیش روی آنها استفاده می شود. امکان دارد که دغدغه هایی در مورد حریم شخصی و نحوه ی اجرای عملیات ها وجود داشته باشد که حتما باید به هنگام بکارگیری راهکار مورد بحث و بررسی قرار بگیرند. به عنوان مثال، شاید یک شرکت از ترس نفوذ سایر افراد به سیستمش، هیچ تمایلی به تحت شبکه سازی ماشین کنسرو سازی خود نداشته باشد. یا شاید حتی دغدغه هایی در مورد سرمایه گذاری روی یک راهکار کووید-19 وجود داشته باشد که به نظر یک شرکت ارزش سرمایه گذاری ندارد، چرا که به محض یافتن واکسن این ویروس، راهکار مربوطه شاید دیگر کاربردی در آن شرکت نداشته باشد.
بنابراین، هم برای تولیدکنندگان و هم برای نصاب ها ضروری است که دغدغه های هر مشتری را در نظر بگیرند و چالش های پیش روی آنها را ارزیابی کنند تا رویکردی سفارشی و مختص آنها را ارائه کنند. هیچ قالب و راهکار یکسانی وجود ندارد که پاسخگوی نیازهای تمامی شرکت ها باشد. افزایش تعداد افراد مبتلا به کووید-19 و یا شیوع این ویروس در تعداد بیزینس های «حیاتی» بیشتر (همچون شرکت های تولیدی و فراوری مواد غذایی) به این معناست که اهمیت این امر حتی پررنگ تر از قبل نیز می شود، چرا که فرایندهای عملیاتی یک شرکت با شرکت دیگر متفاوت است – و حتی در یک شرکت و محیط عملیاتی نیز می تواند متفاوت باشد.
و به عنوان سخن آخر، ترکیبی از محدودیت های حرکتی و نیاز به فکر کردن در خارج از چهارچوب راهکارهای موجود میتواند دو چالشی باشد که صنعت امنیت در بخش تولید با آن مواجه است. متاسفانه، کووید-19 زمان کمی برای پیدا کردن راه حل و حل مسائل به جهان داده است. اما از آنجایی که شاید این ویروس حالا حالاها ادامه داشته باشد، این صنعت همچنان باید به تلاش های خود برای پیدا کردن و بکارگیری ترکیب درستی از راهکارهای امنیتی ادامه دهد تا به نجات دادن بیزینس های تولیدی کمک کند.
برگرفته از مجله a&s