حملونقل هوشمند در اقدامات اولیه‌ی انجام شده برای شهر هوشمند هدفی کلیدی است. اما مسئله این است که در واقعیت از چند پروژه بهره‌برداری شده است؟ این مقاله به بررسی چند مورد از پژوهش‌های جالب پیاده شده در کشور تایوان می‌پردازد.
هیچ احتیاجی به گفتن نیست، اما توسعه‌ی شهرنشینی به صورت تمام‌و‌کمال در جریان است. در نتیجه این باعث ایجاد یک سری مسائل شهری همچون جرائم و آلودگی می‌شود.
علاوه بر این، حملونقل به عاملی برای سردرد تبدیل شده است. تعداد خودروها در حال افزایش است و این امر پارک کردن و رانندگی در اتوبان‌های پرازدحام را دشوارتر می‌سازد. با توجه به این موضوع، هوش مصنوعی AI و اینترنت اشیاء IoT می‌تواند به حل‌و‌فصل مسائل مربوط به ترافیک بپردازد و رانندگی/اتوبوس‌سواری را به یک تجربه‌ی به مراتب بهتر تبدیل کند.
گرَند ویو ریسرچ در گزارش خود خاطرنشان می‌کند که: «لزوم در اختیار گذاشتن اطلاعات ترافیکی مناطق مختلف به صورت همزمان با وقوع رخداد به مسافرین و رانندگان، یکی از فاکتورهای حائزاهمیتی‌ست که باعث ایجاد تقاضا برای سیستم‌های حملونقل هوشمند در سراسر جهان می‌شود.» طبق این گزارش، در سال 2019، سایز بازار سیستم‌های حملونقل هوشمند جهان، ارزشی برابر 26.58 میلیارد داشت. پیش‌بینی می‌شود که از سال 2020 تا سال 2027، این بازار ترکیب نرخ رشد سالانه‌ای 5.8 درصدی ثبت کند.
در حقیقت، تمام اینها خیلی خوب به نظر می‌رسند. اما چند مورد کاربردی واقعی وجود دارند؟ در همایش و نمایشگاه شهر هوشمند تایپه (SCSE) که بین 26-23 ماه مارس برگزار شد، این شهر پروژه‌های جذابی را از خودش به نمایش می‌گذارد. در ادامه‌ی این مقاله، به بررسی این پروژه‌ها می‌پردازیم.
بیشتر اوقات، تنگناهای ترافیکی به خاطر ناکارآمدی‌های چراغ‌های راهنمایی و رانندگی ثابت ایجاد می‌شوند. به عنوان مثال در این نوع چراغ‌ها، چراغ سبز حتی در صورتی که ترافیک خودروها یا عابرین پیاده کم باشد، برای چند دقیقه همانطور روشن می‌ماند. در نتیجه این باعث ایجاد ازدحام ترافیک در چهارراه‌ها می‌شود.
یک راه‌حل برای این موضوع، استفاده از چراغ‌های راهنمایی و رانندگی پویا (یا تطبیقی) است. در چنین طرحی، هر دور از چراغ‌های راهنمایی و رانندگی، در زمان مقتضی به صورت خودکار با شرایط ترافیکی تطابق پیدا می‌کند.
شهر تایپه با همکاری با شرکت سیستم‌های یکپارچه‌ی بین‌المللی (IISI)، چراغ‌های راهنمایی و رانندگی پویایی را توسعه داده و در چهارراه‌های مختلف به کار گرفته است. این سیستم دارای دوربین‌های تحت شبکه IP است که داده‌های ویدئویی را روی اِج پردازش می‌کند. سپس فراداده‌ی حاصل شده به داخل سیستم منتقل می‌شود که این فراداده چراغ‌های راهنمایی و رانندگی را کنترل می‌کند.
شرایط ترافیکی در ساعات عادی و ساعات شلوغی متفاوت هستند. هر یک از دورهای چراغ‌های راهنمایی و رانندگی را می‌توان طبق این شرایط و آنطور که توسط دوربین‌های تحت شبکه IP دیده می‌شوند، تطابق داد.
علاوه بر این در محل عبور عابرین پیاده، در طول روز احتمال عبور افراد بیشتر و در طول شب احتمال عبور افراد کمتر است. چراغ‌های راهنمایی و رانندگی پویا می‌توانند طول چراغ‌های سبز را با توجه به آن تنظیم کنند و متضمن ترافیک روان‌تری شوند.
این راهکار تا به الآن نتایج مثبتی را از خود نشان داده است. داده‌های به دست آمده توسط شرکت IISI نشان می‌دهد که در محل نصب این چراغ‌های راهنمایی و رانندگی یعنی چهارراه‌ها، زمان به بطالت گذشته‌ی میانگین در ترافیک حدود 15 درصد و انتشار کربن حدود 1.114 تن کاهش داشته است.
اتوبوس‌های خودران، اینترنت 5G و V2X
هیچ نیازی به گفتن نیست که طرح خودروهای خودران در حال رواج یافتن است. در بسیاری از شهرها، نه تنها خودروها، بلکه اتوبوس‌های خودران نیز در حال آزمایش شدن هستند. یکی از این شهرها، شهر تایپه است که در آن مسیری در خیابان شین.یی به تست و آزمایش اتوبوس‌های خودران اختصاص داده شده است. در حال حاضر این شهر در حال همکاری با اپراتور تلکام فار ایزتون (FET) است که شبکه‌ی 5G را ارائه می‌کند.
بین اینترنت 4G و 5G، چرا باید از اینترنت 5G استفاده کرد؟ پاسخ این سوال، تأخیر کمتر اینترنت است.
طبق پروتکل‌های اینترنت وسایل نقلیه (Internet of Vehicles)، وسایل نقلیه‌ی خودران باید در بازه‌ی تأخیر زمانی 100 میلی‌ثانیه‌ای کار کنند. این امر فقط از طریق اینترنت 5G قابل دستیابی‌ست. با اینترنت 4G، چرخه‌ی ارتباط رفت‌و‌برگشتی حدود 15 ثانیه طول می‌کشد.
اتوبوس خودران باید به صورت مداوم با محیط اطراف خود در تعامل باشد. گاهی مسیر اتوبوس اندکی منحنی‌شکل می‌شود. گاهی چیزی در مقابل مسیر اتوبوس وجود دارد. اتوبوس باید در کسری از میلی ثانیه عکس‌العمل نشان بدهد.
با توجه به این موضوع، فقط اینترنت 5G است که قادر به ارائه‌ی ارتباط با تأخیر پایین است و این امر را امکان‌پذیر می‌سازد.
با این همکاری، تست اتوبوس‌های خودران شهر تایپه وارد فاز دوم خود شده است. اگر همه چیز به خوبی پیش برود، در آینده‌ی نزدیک استفاده‌ی تجاری از این سیستم می‌تواند شروع شود.
اپراتور فار ایزتون (FET) در این بازه‌ی زمانی در حال برنامه‌ریزی برای طرح امکان‌پذیری V2X در تایوان است. تکنولوژی V2X به ارتباط وسیله‌ی نقلیه با همه چیز اشاره دارد؛ چتری که تکنولوژی‌های جانبی مختلفی را شامل می‌شود.
به عنوان مثال، تکنولوژی V2I امکان ارتباطات را بین وسایل نقلیه و زیرساخت‌ها فراهم می‌سازد. بدین شکل، داده‌های به دست آمده توسط واحد مستقر در حاشیه‌ی جاده می‌تواند به واحد داخل خود وسیله‌ی نقلیه منتقل شود. بدین شکل رانندگان می‌توانند از جاده‌های پرازدحام یا محوط‌های پارکینگ پر اجتناب کنند. از سوی دیگر، تکنولوژی V2V، ارتباطات بین وسایل نقلیه را با وسایل نقلیه ممکن می‌سازد.
شرکت‌کنندگان مختلفی جدیدترین راهکارهای مرتبط با حملونقل را در این نمایشگاه به نمایش گذاشته‌اند. به عنوان مثال، یکی از این شرکت‌کنندگان راهکار خود را برای اعمال قانون ارائه کرده است. دوربین‌های تحت شبکه IP این شرکت‌کننده قادر به ثبت اقدامات زیر است:
- پارک کردن به صورت غیرقانونی
- دور زدن به صورت غیرقانونی
- پیچیدن غیرقانونی به سمت چپ و غیره.
این نرم‌افزار تشخیص پلاک می‌تواند به پلیس در صدور برگه‌های جریمه کمک کند. این پروژه‌ها در حال حاضر در چندین شهر کشور تایوان به کار گرفته شده‌اند.
این شرکت‌کننده یک راهکار چشم‌ماهی نیز ارائه کرده است. این راهکار قادر به تشخیص تمامی انواع وسایل نقلیه – خودروها، کامیون‌ها، دوچرخه‌ها – در یک منطقه‌ی مشخص است که هیچ نقطه‌ی کوری نداشته باشد. مدیران شهری می‌توانند از داده‌ی به دست آمده برای مدیریت و برنامه‌ریزی ترافیک استفاده کنند.
برگرفته از مجله‌ی a&s